Fiona roześmiała się i pieszczotliwie uszczypnęła córkę w policzek. - Bzdura. Przecież chciałyśmy zwiedzić Londyn. - Nie, my... - Cóż może być przyjemniejszego? Pogoda jest taka ładna. Alexandra potrafiła wymyślić kilka przyjemniejszych rzeczy niż towarzyszenie pani Delacroix, ale ponieważ lord Kilcairn nie wrócił w porę, żeby ją wybawić, niechętnie zgodziła się na zaskakującą propozycję. British Museum już od dawna znajdowało się na liście miejsc, które planowała zobaczyć. Poza tym uznała, że wyprawa przyniesie korzyść Rose, oczywiście jeśli dziewczyna wykaże choć odrobinę zainteresowania. Dwie godziny później, zwiedzając greckie skrzydło muzeum, była zadowolona, że tu przyszła. Reprodukcje marmurowych rzeźb nie mogły równać się z oryginałami, które teraz podziwiała. Palce aż ją świerzbiły, żeby dotknąć chłodnych kamiennych postaci. Panie Delacroix czytały na głos każdą tabliczkę informacyjną i chichotały przy skąpo odzianych www.fundacja-dantis.pl/page/3/ posągach. - To dla takich osób jak pani artyści tworzą swoje dzieła - rozbrzmiał za nią głęboki głos. - Dlaczego? - zapytała, nie odwracając głowy. - Żeby ujrzeć zachwyt w oczach. Lord Kilcairn podszedł bliżej. Nie patrząc na niego, wiedziała, że nie podziwia arcydzieł. E-wydanie Dziennika Gazety Prawnej - Proszę być ostrożnym, milordzie, bo zniweczy pan swoją reputację cynika. - Sądzę, że mój sekret jest u pani bezpieczny. Dopiero teraz się obejrzała. Lucien Balfour sam wyglądał jak grecki bóg. Zaczęła się zastanawiać, czy jego ciało ukryte pod wytwornym strojem dorównuje wspaniałością posągom. W tym momencie napotkała jego wzrok i oblała się rumieńcem. - Myślałam, że wybiera się pan dzisiaj na aukcję koni - powiedziała lekko drżącym głosem. - Bo się wybierałem. Co muzealne eksponaty mają wspólnego z przygotowaniami do wielkiego balu? - Lucien! - zawołała pani Delacroix i podeszła do nich razem z córką. - Wiedziałam, że się do nas przyłączysz. - Nie zamierzam się przyłączyć, tylko dowiedzieć, co, u licha, tutaj robicie - sprostował. Na twarzy ciotki odmalowała się uraza. - Tańce i bale to nie wszystko. Moja Rose bardzo lubi historię i sztukę. Hrabia zerknął na kuzynkę z wyraźnym powątpiewaniem. - Doprawdy? - Tak. Gdybyś zadał sobie trud i normalnie z nią porozmawiał, sam byś się przekonał. Dostrzegłszy wyraz oczu Kilcairna, Alexandra zrobiła krok do przodu, zasłaniając panie Delacroix przed jego wzrokiem. - Cóż, skoro już tu jesteśmy i wszyscy lubimy historię, kontynuujmy zwiedzanie. Właśnie miałyśmy przejść do części afrykańskiej, milordzie. - Właśnie zamierzałyście udać się do powozu i wrócić do Balfour House. "Wybory kopertowe". Banaś i raport NIK: Zawiadamiamy prokuraturę Gdy Fiona dumnie uniosła brodę, Alexandra rozejrzała się za drogą ucieczki dla siebie i Rose. Tylko tego brakowało, żeby na środku szacownego British Museum doszło do rodzinnej awantury. - Jak sobie życzysz, Lucienie - powiedziała pani Delacroix i urażona ruszyła do wyjścia. Rose zerknęła na kuzyna i pospieszyła za matką. Zaskoczona obrotem sytuacji Alexandra rzuciła ostatnie spojrzenie na rzeźby. - Następnym razem, kiedy przyjdzie pani ochota, żeby pooglądać nagich mężczyzn, proszę dać mi znać - powiedział cicho hrabia. Zaczerwieniła się jak piwonia. Niemal od chwili kiedy się poznali, czytał w jej